mężatka

mężatka (język polski)

wymowa:

IPA: [mɛ̃w̃ˈʒatka], AS: [mẽũ̯žatka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która jest żoną

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mężatka	mężatki
dopełniacz	mężatki	mężatek
celownik	mężatce	mężatkom
biernik	mężatkę	mężatki
narzędnik	mężatką	mężatkami
miejscownik	mężatce	mężatkach
wołacz	mężatko	mężatki

przykłady:

(1.1) „Mężatka” jest bardziej formalnym określeniem żony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zamężna, żona, małżonka

antonimy:

(1.1) panna, wolna, wdowa

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mąż

związki frazeologiczne:

etymologia:

od „mąż”

uwagi:

odpowiednik męski: żonaty

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spouse
• baskijski: (1.1) senardun
• czeczeński: (1.1) сесаг, марехь йолу зуда
• duński: (1.1) en gift kvinde; ægtefælle w
• francuski: (1.1) (femme) ż mariée
• hebrajski: (1.1) נשואה ż (nesua)
• hiszpański: (1.1) (mujer) ż casada
• niemiecki: (1.1) verheiratete (Frau) ż
• nowogrecki: (1.1) παντρεμένη
• rumuński: (1.1) nevastă ż

źródła: