landrynka

landrynka (język polski)

landrynki (1.1)

wymowa:

IPA: [lãnˈdrɨ̃nka], AS: [lãndrỹnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. twardy, lekko przeźroczysty, kolorowy cukierek do ssania; zob. też landrynka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	landrynka	landrynki
dopełniacz	landrynki	landrynek
celownik	landrynce	landrynkom
biernik	landrynkę	landrynki
narzędnik	landrynką	landrynkami
miejscownik	landrynce	landrynkach
wołacz	landrynko	landrynki

przykłady:

(1.1) Lubię mieć przy sobie coś słodkiego, na podróż zawsze zabieram landrynki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) landrynki miętowe / owocowe

synonimy:

(1.1) landryna, gw. (Górny Śląsk) szklok

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cukierek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. landryna ż, landrynówa ż

zdrobn. landryneczka ż

przym. landrynkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. ландрин; od G. Łandrina, właściciela fabryki cukierków

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pastille, fruit drop
• duński: (1.1) bolsje n, drops n
• niemiecki: (1.1) Fruchtbonbon m/n, Lutschbonbon m/n
• rosyjski: (1.1) леденец m

źródła: