kurzeniec
kurzeniec (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. nawóz naturalny otrzymywany z kurzych odchodów
- (1.2) st.pol. kurnik[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurzeniec kurzeńce dopełniacz kurzeńca kurzeńców celownik kurzeńcowi kurzeńcom biernik kurzeńca kurzeńce narzędnik kurzeńcem kurzeńcami miejscownik kurzeńcu kurzeńcach wołacz kurzeńcu kurzeńce
- przykłady:
- (1.1) O ile obornik znajduje obecnie w Polsce w całości wykorzystanie w rolnictwie jako nawóz organiczny, o tyle kurzeniec często nastręcza problemy, gdyż fermy kurze prowadzące chów bezściółkowy nie potrzebują gruntów, na których mógłby on być stosowany. W tej sytuacji fermentacja jest racjonalnym sposobem utylizacji odchodów i zmniejszenia obciążenia środowiska biogenami wprowadzanymi wraz ze świeżym kurzeńcem[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nawóz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kura ż, kurczak m, kurnik m, kurak m, kur m, kurczę n, kurzęczak m
- przym. kurzy, gw. kurzęcy
- wykrz. kurczę, kurka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „kurzeniec” w: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki, M. Arcta Słownik Staropolski, 1920.
- ↑ Gospodarowanie energią w gminach - podstawy metodyczne, pr. zb., red. Helena Rusak, Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Białymstoku, Białystok 2011, s. 175, ISBN 978-83-61247-46-3.
- ↑ Emilia Kałuzińska, "Kurza twarz" i "kurzy móżdżek". Próba rekonstrukcji językowego obrazu kury, w: Język w Komunikacji ; T. 1 ; s. 103-113, Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2011, s. 106, ISBN 978-83-7455-258-5; ISSN 2084-5111
