wymowa:
IPA: [kuˈʒɛ̃n͇t͡ʃak], AS: [kužṇčak], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) naturalny nawóz z obornika kurzego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W uprawach ekologicznych stosuje się kurzęczak do nawożenia upraw.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurczaczek mzw, kurzeniec mrz, kura ż, kurczak m, kurnik m, kurak m, kur m, kurczę n, kurka ż, kureczka ż
przym. kurzy
wykrz. kurka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: