kunteniĝi
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) trzymać się razem, trzymać się w całości, połączyć się, spajać się, (nie rozpadać się)
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) La marsa luno Fobo estas tiom proksima al Marso, ke ĝia propra gravito ne povus kunteni ĝin; ĝi kunteniĝas nur pro sia solida konsisto kaj diskrevus, se ĝi estus likva[1]. → Marsjański księżyc Fobo jest tak bliski Marsa, że jego własna grawitacja nie mogłaby spajać go; on trzyma się w całości tylko z powodu swojego solidnego składu i rozpadłby się, jeśli byłby płynny.
- (1.1) La grupo de miaj amikoj jam longe kunteniĝas. → Grono moich przyjaciół już długo trzyma się razem.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: