koniec końców (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) ostatecznie
odmiana:
przykłady:
(1.1) A jak niedźwiedzia dużo bić, tak on koniec końców może się nauczyć i siarniki zapalać[1].
(1.1) Na egzaminie się rozpłakała i bardzo prosiła wykładowcę, żeby jej nie oblewałno i koniec końców postawił jej tróję z łaski na uciechę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostatecznie
źródła: