wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) polit. potęga kolonialna, mocarstwo kolonialne
odmiana:
(1.1) en kolonimagt, kolonimagten, kolonimagter, kolonimagterne
przykłady:
(1.1) Grønland fik selvstyre fra Danmark i 1979, men Danmark har som tidligere kolonimagt stadig kontrol over øens vigtigste anliggender.[1]Grenlandia uzyskała autonomię od Danii w 1979 roku, ale Dania jako była potęga kolonialna wciąż kontroluje najważniejsze sprawy wyspy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. koloni + magt
uwagi:
źródła:
  1. Marc B. Sanganee: Abort, våbenhvile og uafhængighed… (da). Arbejderen, 2023-06-16. [dostęp 2023-06-16].