klupa

klupa (język polski)

klupa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈklupa], AS: [klupa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. leśn. przyrząd do mierzenia grubości drzew na pniu lub ściętego drewna okrągłego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klupa	klupy
dopełniacz	klupy	klup
celownik	klupie	klupom
biernik	klupę	klupy
narzędnik	klupą	klupami
miejscownik	klupie	klupach
wołacz	klupo	klupy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) średnicomierz, przest. jarzemko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sklupować

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kluppe

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: średnicomierz

źródła:

klupa (język chorwacki)

klupa (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ławka

odmiana:

(1.1) lp klupa, klupe, klupi, klupu, klupom, klupi, klupo; lm klupe, klupa, klupama, klupe, klupama, klupama, klupe

przykłady:

(1.1) Sjedili smo na klupi u parku i razgovarali. → Siedzieliśmy na ławce w parku i rozmawialiśmy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: