kilof
kilof (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. metalowe narzędzie służące do rozdrabniania skał, twardego podłoża, murów itp.; zob. też kilof w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kilof kilofy dopełniacz kilofu / kilofa[1] kilofów celownik kilofowi kilofom biernik kilof kilofy narzędnik kilofem kilofami miejscownik kilofie kilofach wołacz kilofie kilofy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kilof ogrodniczy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pickaxe, pick
- arabski: (1.1) فاس m
- baskijski: (1.1) pikotx
- białoruski: (1.1) кайло n
- bułgarski: (1.1) кирка ż, търнокоп m
- czeski: (1.1) krumpáč m
- esperanto: (1.1) pioĉo
- hiszpański: (1.1) pico m
- niemiecki: (1.1) Spitzhacke ż
- rosyjski: (1.1) кайло n
- słowacki: (1.1) krompáč m
- ukraiński: (1.1) кайло n
- wilamowski: (1.1) kilof m
- włoski: (1.1) piccone m
- źródła:
kilof (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.