kiścień
kiścień (język polski)
edytuj

- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. średniowieczna broń obuchowa w postaci żelaznej kuli na łańcuchu mocowanej do drewnianej rękojeści[1]; zob. też kiścień w Wikipedii
- (1.2) bot. Leucothoë L., rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych; zob. też kiścień (roślina) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kiścień kiścienie dopełniacz kiścienia kiścieni celownik kiścieniowi kiścieniom biernik kiścień kiścienie narzędnik kiścieniem kiścieniami miejscownik kiścieniu kiścieniach wołacz kiścieniu kiścienie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN, red. Marcin Kamler, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9, s. 132.