kałdun (język polski) edytuj

 
kałdun (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. duży brzuch
(1.2) potrawa w kształcie kuli, przygotowywana z ziemniaków i mięsa[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pijesz tyle piwa, że urósł ci od niego ładny kałdun.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brzuchol, brzuszysko, brzuszydło
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. kaldūnepodroby bydlęce[2] < śr.łac. calduna[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 222.
  2.   Hasło „86533” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3.   Hasło „Kaldaune” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.