Podobna pisownia Podobna pisownia: Jałowiecjałowieć

jałowiec (język polski) edytuj

 
jałowiec (1.1)
 
jałowiec (1.2)
wymowa:
IPA[jaˈwɔvʲjɛʦ̑], AS[i ̯au̯ovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) bot. Juniperus[1], roślina iglasta należący do rodzaju jałowcowatych; zob. też jałowiec w Wikipedii
(1.2) kulin. owoc jałowca (1.1), przyprawa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przed moją szkołą podstawową rosły rozłożyste jałowce.
(1.2) Do pieczeni z dziczyzny dobrze jest dodać kilka jałowców.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jałowiec pospolity
synonimy:
(1.1) reg. (Warmia) kadyk, przest. i reg. (kresy północne) jadłowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jałowcówka ż, jałowcowate nmos
przym. jałowcowy, jałowcowaty
związki frazeologiczne:
gdzie rośnie jałowiec, dziewanna, nie pytaj, czy posag ma pannazielona ruta, jałowiec, lepszy kawaler niż wdowiec
etymologia:
prasł. *jalovьcь[2]
por. białor. ядловец, ukr. яловець, czes. jalovec
wyraz wywodzony jest też od przymiotnika pol. jałowy, od jałowej ziemi lub „jałowego”, czyli męskiego kwiatu[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Juniperus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2.   Hasło „jałowiec” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. Wanda Stec, Z zagadnień motywacji nazw roślin leczniczych w języku polskim i rosyjskim: nazwy motywowane warunkami środowiskowymi roślin, „Studia Wschodniosłowiańskie”, t. 13, 2013, s. 135.