indoktrynacja

indoktrynacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩndɔktrɨ̃ˈnaʦ̑ʲja], AS: [ĩndoktrỹnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) natarczywe, regularne wpajanie komuś jakichś doktryn, idei; zob. też indoktrynacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	indoktrynacja
dopełniacz	indoktrynacji
celownik	indoktrynacji
biernik	indoktrynację
narzędnik	indoktrynacją
miejscownik	indoktrynacji
wołacz	indoktrynacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) indoktrynacja polityczna / ideologiczna / światopoglądowa / religijna / katolicka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. indoktrynowanie n

czas. indoktrynować ndk.

przym. indoktrynacyjny

przysł. indoktrynacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) indoctrination
• bułgarski: (1.1) индоктринация ż
• chorwacki: (1.1) indoktrinacija ż
• czeski: (1.1) indoktrinace ż
• duński: (1.1) indoktrinering w
• fiński: (1.1) indoktrinaatio
• francuski: (1.1) endoctrinement m
• hebrajski: (1.1) אינדוקטרינציה
• hiszpański: (1.1) adoctrinamiento m, indoctrinación m
• indonezyjski: (1.1) indoktrinasi
• japoński: (1.1) 教化(きょうか、きょうけ、きょうげ) (kyōka)
• niderlandzki: (1.1) indoctrinatie ż
• niemiecki: (1.1) Indoktrination ż
• norweski (bokmål): (1.1) indoktrinering m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) indoktrinering ż
• portugalski: (1.1) doutrinação ż
• serbski: (1.1) индоктринација ż
• szwedzki: (1.1) indoktrinering w

źródła: