gapowicz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɡaˈpɔvʲiʧ̑], AS[gapovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pasażer podróżujący bez biletu
(1.2) osoba przyglądająca się (bezmyślnie)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Konduktorzy złapali w przedziale obok dwóch gapowiczów.
(1.2) Dookoła pełno było gapowiczów z aparatami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. ślepy pasażer
(1.2) gap, ciekawski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) blinda
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gapa ż, gapiostwo n, gapowatość ż
forma żeńska gapowiczka ż
czas. gapić się ndk.
przym. gapiowaty, gapowaty
przysł. na gapę
związki frazeologiczne:
efekt gapowicza
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gap
źródła: