pasażer
pasażer (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pasażer pasażerowie dopełniacz pasażera pasażerów celownik pasażerowi pasażerom biernik pasażera pasażerów narzędnik pasażerem pasażerami miejscownik pasażerze pasażerach wołacz pasażerze pasażerowie
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) współpasażer
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) kierowca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. pasażerski
- związki frazeologiczne:
- ślepy pasażer
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) passenger
- baskijski: (1.1) bidaiari
- białoruski: (1.1) пасажыр m
- chiński standardowy: (1.1) 旅客 (lǚkè)
- czeski: (1.1) cestující m
- duński: (1.1) passager w
- esperanto: (1.1) pasaĝero, vojaĝanto
- fiński: (1.1) matkustaja
- francuski: (1.1) passager m
- grenlandzki: (1.1) angalasoq
- hindi: (1.1) मुसाफ़िर
- hiszpański: (1.1) pasajero m
- interlingua: (1.1) passagero
- islandzki: (1.1) farþegi m
- jidysz: (1.1) פּאַסאַזשיר m (pasażir)
- kataloński: (1.1) passatger m
- niderlandzki: (1.1) passagier m
- niemiecki: (1.1) Passagier m, Fahrgast m
- norweski (bokmål): (1.1) passasjer m
- norweski (nynorsk): (1.1) passasjer m
- nowogrecki: (1.1) επιβάτης m
- portugalski: (1.1) passageiro m
- rosyjski: (1.1) пассажир m
- słowacki: (1.1) pasažier m
- szwedzki: (1.1) passagerare w
- turecki: (1.1) yolcu
- ukraiński: (1.1) пасажир m
- węgierski: (1.1) utas
- wilamowski: (1.1) pasasiyr m, pasażiyr m
- włoski: (1.1) passeggero m
- źródła:
- ↑
Hasło „pasażer” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.