filareta

Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

filareta (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek tajnego patriotycznego stowarzyszenia młodzieży wileńskiej działającego w latach 1820 – 1823; zob. też Zgromadzenie Filaretów w Wikipedii

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	filareta	filareci
dopełniacz	filarety	filaretów
celownik	filarecie	filaretom
biernik	filaretę	filaretów
narzędnik	filaretą	filaretami
miejscownik	filarecie	filaretach
wołacz	filareto	filareci

depr. M. i W. lm: (te) filarety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: gr. φιλέω + ἀρετή → lubię + cnota^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ Hasło „filareta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/wiki/filareta”