erkennen

erkennen (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: [ɛrˈkɛnə(n)] ​

znaczenia:

czasownik nierozdzielnie złożony

(1.1) rozpoznawać

odmiana:

(1.1) erkent, erkende, heeft erkend

przykłady:

(1.1) Servië erkent Kosovo niet als zijnde een onafhankelijk land. → dosł. Serbia nie rozpoznaje Kosowa jako istniejącego niepodległego państwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. erkenning

czas. kennen

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. er- + kennen

uwagi:

źródła:

erkennen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [eɐ̯ˈkɛnən]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) rozpoznawać, rozpoznać

odmiana:

(1.1) erkenn|en (erkennt), erkannte, erkannt (haben)

przykłady:

(1.1) Ich habe sie nur an der Stimme erkannt. → Rozpoznałem ją tylko po głosie.

składnia:

(1.1) etw./jdn. an (Dat.) erkennen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz., Erkennen n, Erkennung ż, Erkenntnis ż

przym. erkennbar, erkenntlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. erkennen << swn. irchennan

uwagi:

(1.1) zobacz też: kennen • auskennen • bekennen • erkennen • verkennen

(1.1) zobacz też: erkennen • aberkennen • anerkennen • zuerkennen

źródła: