aberkennen

aberkennen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈapʔeɐ̯ˌkɛnən]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) odbierać, odebrać (np. tytuł, prawo)

odmiana:

(1.1) aberkenn|en (erkennt ab), erkannte ab, aberkannt (haben)

przykłady:

(1.1) Nach dem Skandal wurde ihm der Titel aberkannt. → Po skandalu odebrano mu tytuł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aberkennen n, Aberkennung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: erkennen • aberkennen • anerkennen • zuerkennen

źródła: