Wikisłownik

eksplodować

eksplodować (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [ˌɛksplɔˈdɔvat͡ɕ], AS: [eksplodovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dwuaspektowy

(1.1) z hukiem i gwałtownie rozpadać się na mniejsze kawałki
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikeksplodować
czas przyszły prostyeksploduję eksplodujesz eksploduje eksplodujemy eksplodujecie eksplodują
czas przeszłymeksplodowałem eksplodowałeś eksplodował eksplodowaliśmy eksplodowaliście eksplodowali
żeksplodowałam eksplodowałaś eksplodowała eksplodowałyśmy eksplodowałyście eksplodowały
neksplodowałom eksplodowałoś eksplodowało
tryb rozkazującyniech eksplodujęeksploduj niech eksplodujeeksplodujmy eksplodujcie niech eksplodują
przykłady:
(1.1) Czarownik dodał kilka kolorowych substancji i nagle z kotła eksplodowała brązowa, śmierdząca maź.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wybuchać, wylatywać w powietrze, detonować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eksplodowanie n, eksplozja
przym. eksplozywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. explodieren[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „eksplodować” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 842.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=eksplodować&oldid=8471588”