dziwa

dziwa (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [ˈʥ̑iva], AS: [ʒ́iva], zjawiska fonetyczne: zmięk.; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) posp. kobieta dopuszczająca się nierządu, prostytutka

(1.2) posp. kobieta rozwiązła

(1.3) posp. kobieta atrakcyjna seksualnie, wręcz o wyzywającym wyglądzie

(1.4) posp. dziewczyna niezgrabna, nieobyta towarzysko

(1.5) środ. przestępców pomocnica kieszonkowca, która odwraca uwagę podczas kradzieży^[1]

(1.6) środ. karc. dama (karta)^[1]

(1.1-6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziwa	dziwy
dopełniacz	dziwy	dziw
celownik	dziwie	dziwom
biernik	dziwę	dziwy
narzędnik	dziwą	dziwami
miejscownik	dziwie	dziwach
wołacz	dziwo	dziwy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. dziwka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:: derywat wsteczny od pol. dziwka^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Hasło „dziwa” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 10, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 197.

dziwa (język cziczewa) edytuj

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) wiedzieć

(1.2) znać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dziwa&oldid=7928298”