dziecinnie

dziecinnie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób charakterystyczny dla dziecka

(1.2) naiwnie, niepoważnie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Uważa, że chłopcy zachowują się dziecinnie, a ich zamiłowanie do zabawek i komiksów jest żałosne.

(1.1) To zadanie okazało się dziecinnie proste.

(1.2) Często zachowuje się dziecinnie, ale w rzeczywistości ma poważne podejście do ważnych spraw.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dziecinnie prosty

synonimy:

(1.2) infantylnie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dziecinnieć ndk., zdziecinnieć dk.

przym. dziecinny, dzieciaty

rzecz. dzieciństwo n, Dzieciątko n, dziecina ż, dziecinka ż, dziecinność ż, dziecko n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dziecinny + -e

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) childishly, babyishly, juvenilely, jejunely
• niemiecki: (1.1) albern
• norweski (bokmål): (1.1) barnslig
• turecki: (1.1) çocukça

źródła: