dyl

Podobna pisownia: dýl

dyl (język polski)

wymowa:: IPA: [dɨl], AS: [dyl]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. okorowany pień drzewa służący jako element konstrukcyjny

(1.2) bud. podłużny prostokątny kawałek materiału, zwłaszcza drewna, wzmacniający konstrukcję budowli

(1.3) daw. uczn. stud. gw. (Lublin) ocena niedostateczna^[1]

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyl	dyle
dopełniacz	dyla	dyli/dylów
celownik	dylowi	dylom
biernik	dyl	dyle
narzędnik	dylem	dylami
miejscownik	dylu	dylach
wołacz	dylu	dyle

przykłady:: (1.1) Wkrótce znalazł się na moście. Ostrożnie kroczył po deskach i dylach uginających się pod stopami…^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: czas. dylować ndk., wydylować dk.; przym. dylowy

związki frazeologiczne:: dać dyla

etymologia:: st.pol. del < swn. dil^[3], dille < swn. dilo^[4] < pragerm. *þiljǭ; por. ang. thill, niem. Diele, szw. tilja, wilam. dyjł

uwagi:

tłumaczenia:

niemiecki: (1.2) Diele ż
wilamowski: (1.2) dyjł ż

źródła:

↑ Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 103.
↑ Leon Kruczkowski, Kordian i cham.
↑ Hasło „dyl” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
↑ Hasło „dilo” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dyl&oldid=8018662”