dyl
dyl (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przest. okorowany pień drzewa służący jako element konstrukcyjny
- (1.2) bud. podłużny prostokątny kawałek materiału, zwłaszcza drewna, wzmacniający konstrukcję budowli
- (1.3) daw. uczn. stud. gw. (Lublin) ocena niedostateczna[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyl dyle dopełniacz dyla dyli/dylów celownik dylowi dylom biernik dyl dyle narzędnik dylem dylami miejscownik dylu dylach wołacz dylu dyle
- przykłady:
- (1.1) Wkrótce znalazł się na moście. Ostrożnie kroczył po deskach i dylach uginających się pod stopami…[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- dać dyla
- etymologia:
- st.pol. del < swn. dil[3], dille < swn. dilo[4] < pragerm. *þiljǭ
- por. ang. thill, niem. Diele, szw. tilja, wilam. dyjł
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 103.
- ↑ Leon Kruczkowski, Kordian i cham.
- ↑ Hasło „dyl” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „dilo” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8.