dydaktyzm (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. zespół cech stanowiący o walorach wychowawczych i edukacyjnych[1]
odmiana:
(1.1) blm[2],
przykłady:
(1.1) Chwalono m.in. sprawne połączenie dydaktyzmu z walorami artystycznymi i przemyślaną kompozycję całości[4].
składnia:
(1.1) dydaktyzm + D.
kolokacje:
(1.1) naiwny / natrętny / nudny / suchy / tani dydaktyzm • dydaktyzm dramatu / filmu / powieści
synonimy:
(1.1) dydaktyczność, dydaktyka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dydaktyk mos
przysł. dydaktycznie
przym. dydaktyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. didactisme (prawdop.)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „dydaktyzm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „dydaktyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  4. z Internetu