dwupłat

dwupłat (język polski)

dwupłat (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈdvupwat], AS: [dvupu̯at] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lotn. samolot o dwóch płatach nośnych; zob. też dwupłat w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dwupłat	dwupłaty
dopełniacz	dwupłatu / dwupłata	dwupłatów
celownik	dwupłatowi	dwupłatom
biernik	dwupłat	dwupłaty
narzędnik	dwupłatem	dwupłatami
miejscownik	dwupłacie	dwupłatach
wołacz	dwupłacie	dwupłaty

przykłady:

(1.1) Zbliżała się do nas eskadra niemieckich dwupłatów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwupłatowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwupłatowiec m

przym. dwupłatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: jednopłat (dolnopłat / średniopłat / grzbietopłat / górnopłat) • dwupłat • trójpłat • wielopłat • wodnopłat • wiropłat • pierścieniopłat

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) biplane
• arabski: (1.1) طائرة ذات جناحين, ذات السطحين
• białoruski: (1.1) біплан m
• czeski: (1.1) dvouplošník m
• duński: (1.1) biplan n, todækker w, dobbeltdækker w
• esperanto: (1.1) biplano
• francuski: (1.1) biplan m
• hiszpański: (1.1) biplano m
• interlingua: (1.1) biplano
• niemiecki: (1.1) Doppeldecker m
• nowogrecki: (1.1) διπλάνο n
• portugalski: (1.1) biplano m
• rosyjski: (1.1) биплан m
• słowacki: (1.1) dvojplošník m
• ukraiński: (1.1) біплан
• węgierski: (1.1) biplán
• włoski: (1.1) biplano m

źródła: