trójpłat

trójpłat (język polski)

rozbity trójpłat (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtrujpwat], AS: [trui ̯pu̯at]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lotn. samolot o trzech płatach nośnych; zob. też trójpłat w Wikipedii

odmiana:

(1.1) trójpłat|, ~u/~a, ~owi, ~, ~em, trójpłacie, trójpłacie; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

przykłady:

(1.1) Skrzydła tego trójpłata były dodatkowo wzmocnione.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trójpłatowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trójpłatowiec, trzypłatowiec

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. trój- + płat

uwagi:

(1.1) zobacz też: jednopłat (dolnopłat/średniopłat/grzbietopłat/górnopłat) • dwupłat • trójpłat • wielopłat • wodnopłat • wiropłat • pierścieniopłat

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) triplane
• esperanto: (1.1) triplano
• francuski: (1.1) triplan m
• hiszpański: (1.1) triplano m
• nowogrecki: (1.1) τριπλάνο n
• włoski: (1.1) triplano m

źródła: