dwuoczny

dwuoczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający dwoje oczu

(1.2) pozwalający na obserwowanie dwojgiem oczu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwuoczny		dwuoczna	dwuoczne	dwuoczni	dwuoczne
dopełniacz	dwuocznego		dwuocznej	dwuocznego	dwuocznych
celownik	dwuocznemu		dwuocznej	dwuocznemu	dwuocznym
biernik	dwuocznego	dwuoczny	dwuoczną	dwuoczne	dwuocznych	dwuoczne
narzędnik	dwuocznym		dwuoczną	dwuocznym	dwuocznymi
miejscownik	dwuocznym		dwuocznej	dwuocznym	dwuocznych
wołacz	dwuoczny		dwuoczna	dwuoczne	dwuoczni	dwuoczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) binokularny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. dwuocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) binocular
• francuski: (1.2) binoculaire
• rosyjski: (1.2) бинокулярный
• ukraiński: (1.2) бінокулярний
• włoski: (1.2) binoculare

źródła: