duga

duga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈduɡa], AS: [duga]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) drewniany, łukowaty przedmiot służący do przymocowania rzemieni przy chomącie do dyszli zaprzęgu

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duga	dugi
dopełniacz	dugi	dug
celownik	dudze	dugom
biernik	dugę	dugi
narzędnik	dugą	dugami
miejscownik	dudze	dugach
wołacz	dugo	dugi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) duha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

duga (język chorwacki)

duga (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tęcza

odmiana:

(1.1) lp duga, duge, dugi, dugu, dugom, dugi, dugo; lm duge, duga, dugama, duge, dugama, dugama, duge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duga (slovio)

duga (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

дуга

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tęcza

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duga (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) nadawać się, być przydatnym, pasować, wystarczać

odmiana:

(1.1) att duga, duger, dugde, dugt, dug!; pres. part. dugande, perf. part. –

lub: att duga, duger, dög, dugit, dug!; pres. part. dugande, perf. part. –

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lämpa sig, passa, hålla måttet, platsa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dugande

przym. duglig, dugande

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: dugga → mżyć; sprawdzian

zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: