donieść

donieść (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔ̃ɲɛ̇ɕt͡ɕ], AS: [dõńėść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. donosić)

(1.1) aspekt dokonany od: donosić

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		donieść
czas przyszły prosty		doniosę	doniesiesz	doniesie	doniesiemy	doniesiecie	doniosą
czas przeszły	m	doniosłem	doniosłeś	doniósł	donieśliśmy	donieśliście	donieśli
	ż	doniosłam	doniosłaś	doniosła	doniosłyśmy	doniosłyście	doniosły
	n	doniosłom	doniosłoś	doniosło
tryb rozkazujący		niech doniosę	donieś	niech doniesie	donieśmy	donieście	niech doniosą
pozostałe formy czas zaprzeszły m doniosłem był doniosłeś był doniósł był donieśliśmy byli donieśliście byli donieśli byli ż doniosłam była doniosłaś była doniosła była doniosłyśmy były doniosłyście były doniosły były n doniosłom było doniosłoś było doniosło było forma bezosobowa czasu przeszłego doniesiono tryb przypuszczający m doniósłbym, byłbym doniósł doniósłbyś, byłbyś doniósł doniósłby, byłby doniósł donieślibyśmy, bylibyśmy donieśli donieślibyście, bylibyście donieśli donieśliby, byliby donieśli ż doniosłabym, byłabym doniosła doniosłabyś, byłabyś doniosła doniosłaby, byłaby doniosła doniosłybyśmy, byłybyśmy doniosły doniosłybyście, byłybyście doniosły doniosłyby, byłyby doniosły n doniosłobym, byłobym doniosło doniosłobyś, byłobyś doniosło doniosłoby, byłoby doniosło imiesłów przymiotnikowy przeszły m doniesiony, niedoniesiony doniesieni, niedoniesieni ż doniesiona, niedoniesiona doniesione, niedoniesione n doniesione, niedoniesione imiesłów przysłówkowy uprzedni doniósłszy rzeczownik odczasownikowy doniesienie, niedoniesienie

przykłady:

(1.1) Widziała nie widziała? Podpali, doniesie, skrzywdzi nienawistna baba.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. donosicielstwo n, donos m, donosik m, donosiciel m, donosicielka ż, donośność ż, doniesienie n, donaszanie n, donoszenie n

czas. donosić ndk./dk., donaszać ndk.

przym. donosicielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: donosić

• wilamowski: (1.1) ocaeigia, ōcȧjgja, ocajgia

źródła: