Aneks:Język polski - koniugacja XI
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Koniugacja XI obowiązuje dla czasowników, których bezokolicznik kończy się na "~ć", oraz które zmieniają temat.
| Forma | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. | 2 os. | 3 os. | 1 os. | 2 os. | 3 os. | |||||||||
| Bezokolicznik | ~ć wieźć | |||||||||||||
| Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.) | ~ę wiozę |
~esz wieziesz |
~e wiezie |
~emy wieziemy |
~ecie wieziecie |
~ą wiozą | ||||||||
| Czas przeszły | m | ~łem wiozłem |
~łeś wiozłeś |
~ł wiózł |
~liśmy wieźliśmy |
~liście wieźliście |
~li wieźli | |||||||
| ż | ~łam wiozłam |
~łaś wiozłaś |
~ła wiozła |
~łyśmy wiozłyśmy |
~łyście wiozłyście |
~ły wiozły | ||||||||
| n | - | - | ~ło wiozło | |||||||||||
| Forma bezosobowa czasu przeszłego | ~ono wieziono | |||||||||||||
| Tryb rozkazujący | - | ~ wieź |
- | ~my wieźmy |
~cie wieźcie |
- | ||||||||
| Tryb przypuszczający | m | ~łbym wiózłbym |
~łbyś wiózłbyś |
~łby wiózłby |
~libyśmy wieźlibyśmy |
~libyście wieźlibyście |
~liby wieźliby | |||||||
| ż | ~łabym wiozłabym |
~łabyś wiozłabyś |
~łaby wiozłaby |
~łybyśmy wiozłybyśmy |
~łybyście wiozłybyście |
~łyby wiozłyby | ||||||||
| n | - | - | ~łoby wiozłoby | |||||||||||
| Imiesłów przymiotnikowy czynny** | m | ~ący wiozący | ||||||||||||
| ż | ~ąca wioząca |
~ące wiozące | ||||||||||||
| n | - | - | ~ące wiozące | |||||||||||
| Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** | m | ~ony wieziony |
~eni wiezieni | |||||||||||
| ż | ~ona wieziona |
~one wiezione | ||||||||||||
| n | - | - | ~one wiezione | |||||||||||
| Imiesłów przysłówkowy współczesny | ~ąc wioząc | |||||||||||||
| Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) | ~łszy (zawiózłszy) | |||||||||||||
| Rzeczownik odczasownikowy | ~enie wiezienie | |||||||||||||
* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.
** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki
Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.
Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).