Aneks:Język polski - koniugacja XI

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Koniugacja XI obowiązuje dla czasowników, których bezokolicznik kończy się na "~ć", oraz które zmieniają temat.

Forma Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os.
Bezokolicznik
wieźć
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.)
wiozę
~esz
wieziesz
~e
wiezie
~emy
wieziemy
~ecie
wieziecie

wiozą
Czas przeszły m ~łem
wiozłem
~łeś
wiozłeś

wiózł
~liśmy
wieźliśmy
~liście
wieźliście
~li
wieźli
ż ~łam
wiozłam
~łaś
wiozłaś
~ła
wiozła
~łyśmy
wiozłyśmy
~łyście
wiozłyście
~ły
wiozły
n - - ~ło
wiozło
Forma bezosobowa czasu przeszłego ~ono
wieziono
Tryb rozkazujący - ~
wieź
- ~my
wieźmy
~cie
wieźcie
-
Tryb przypuszczający m ~łbym
wiózłbym
~łbyś
wiózłbyś
~łby
wiózłby
~libyśmy
wieźlibyśmy
~libyście
wieźlibyście
~liby
wieźliby
ż ~łabym
wiozłabym
~łabyś
wiozłabyś
~łaby
wiozłaby
~łybyśmy
wiozłybyśmy
~łybyście
wiozłybyście
~łyby
wiozłyby
n - - ~łoby
wiozłoby
Imiesłów przymiotnikowy czynny** m ~ący
wiozący
ż ~ąca
wioząca
~ące
wiozące
n - - ~ące
wiozące
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** m ~ony
wieziony
~eni
wiezieni
ż ~ona
wieziona
~one
wiezione
n - - ~one
wiezione
Imiesłów przysłówkowy współczesny ~ąc
wioząc
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) ~łszy
(zawiózłszy)
Rzeczownik odczasownikowy ~enie
wiezienie

* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.

** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki

Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.

Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).