budulec
budulec (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik budulec dopełniacz budulca celownik budulcowi biernik budulec narzędnik budulcem miejscownik budulcu wołacz budulcu
- przykłady:
- (1.1) Leszczyna stanowi mierny budulec, gdyż jest miękka i łatwo ją zgiąć.
- (1.2) Białka są podstawowym budulcem organizmu człowieka.
- (1.2) Dzieci i młodzież w przyszłości będą stanowić budulec naszego społeczeństwa, dlatego w sposób szczególny należy się troszczyć o ich rozwój intelektualny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) budulec domu
- (1.2) budulec kości / mięśni / … • budulec społeczeństwa / rodziny / państwa / …
- synonimy:
- (1.2) składnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. budowla ż, budowa ż, budowanie n, budowlany mos, wybudowanie n, zbudowanie n, budownictwo n
- czas. budować, wybudować, zbudować
- przym. budulcowy, budowlany, budujący
- przysł. budująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) building material, bryt. timber (tylko drewno), amer. lumber (tylko drewno)
- białoruski: (1.1) будаўнічы матэрыял m
- źródła: