bractwo

bractwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żart. grono znających się osób

(1.2) rel. świeckie stowarzyszenie wiernych o konkretnych celach

(1.3) daw. związek osób konkretnego zawodu lub zainteresowania

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bractwo	bractwa
dopełniacz	bractwa	bractw
celownik	bractwu	bractwom
biernik	bractwo	bractwa
narzędnik	bractwem	bractwami
miejscownik	bractwie	bractwach
wołacz	bractwo	bractwa

przykłady:

(1.3) Bractwo rycerskie z Niemiec przybyło na turniej.

składnia:

kolokacje:

(1.1-3) należeć do bractwa

(1.2) bractwo pokutne / różańcowe

(1.3) bractwo kurkowe / rycerskie / cechowe

synonimy:

(1.1) towarzystwo

(1.2-3) konfraternia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brat mos, braciszek mos, bratanek mos, braterstwo n, bratowa ż, bratanie n

czas. zbratać, bratać

przym. braterski, bratni

wykrz. bracie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. brat + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fellowship, brotherhood, fraternity
• esperanto: (1.1) frataro; (1.2) frataro; (1.3) frataro
• hiszpański: (1.1) compañía ż, pandilla ż; (1.2) cofradía ż, hermandad ż, congregación ż; (1.3) cofradía ż, gremio m
• nepalski: (1.1) भ्रातृत्व
• włoski: (1.1) compagnia ż; (1.2) confraternita ż, congrega ż, congregazione ż; (1.3) corporazione ż, gilda ż

źródła: