turniej (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. rozgrywki lub zawody sportowe; zob. też turniej w Wikipedii
(1.2) hist. średniowieczne zawody rycerskie; zob. też turniej rycerski w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Niemcy i Szwedzi weszli dzisiaj do półfinału turnieju piłki ręcznej mężczyzn w Niemczech.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Turniej Czterech Skocznirozegrać / wygrać turniej • odbierać nagrodę w turnieju • teleturniej
synonimy:
(1.1) konkurs, współzawodnictwo, zmagania
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. turniejowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. turnir < niem. Turnier[1]
uwagi:
niezalecana forma dopełniacza lm: „turniei”[2][3]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Zawiliński, Streszczenie „Prac Filologicznych”, „Poradnik Językowy” nr 3/1908, s. 46.
  2.   Hasło „turniej” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Porada „festiwal i turniej” w: Poradnia językowa PWN.