blachowkręt

blachowkręt (język polski)

wymowa:

IPA: [blaˈxɔfkrɛ̃nt], AS: [blaχofkrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. specjalny wkręt do blachy; zob. też blachowkręt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	blachowkręt	blachowkręty
dopełniacz	blachowkręta / blachowkrętu	blachowkrętów
celownik	blachowkrętowi	blachowkrętom
biernik	blachowkręt	blachowkręty
narzędnik	blachowkrętem	blachowkrętami
miejscownik	blachowkręcie	blachowkrętach
wołacz	blachowkręcie	blachowkręty

przykłady:

(1.1) Taki wkrętak udarowy służy również do odkręcania i przykręcania wkrętów lub blachowkrętów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) tornillo m para chapa

źródła: