bezwstydnik

bezwstydnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zachowująca się nieskromnie lub wręcz rozpustnie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezwstydnik	bezwstydnicy
dopełniacz	bezwstydnika	bezwstydników
celownik	bezwstydnikowi	bezwstydnikom
biernik	bezwstydnika	bezwstydników
narzędnik	bezwstydnikiem	bezwstydnikami
miejscownik	bezwstydniku	bezwstydnikach
wołacz	bezwstydniku	bezwstydnicy
depr. M. i W. lm: (te) bezwstydniki

przykłady:

(1.1) Kilku starych bezwstydników siedziało pod samą sceną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lubieżnik, rozpustnik; przest. wszetecznik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezwstyd mrz, bezwstydność ż

forma żeńska bezwstydnica ż

przym. bezwstydny

przysł. bezwstydnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bezwstyd + -nik, pol. bezwstydny + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) procaz m, sinvergonzón m, sinvergüenza m
• niemiecki: (1.1) Schamloser m, Wüstling m
• włoski: (1.1) impudente m, spudorato m, svergognato m

źródła: