bezbronność
bezbronność (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezbronność bezbronności dopełniacz bezbronności bezbronności celownik bezbronności bezbronnościom biernik bezbronność bezbronności narzędnik bezbronnością bezbronnościami miejscownik bezbronności bezbronnościach wołacz bezbronności bezbronności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) bezbronność + D.
- synonimy:
- (1.1) bezsilność, bezsiła, bezradność, niemożność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bezbronny
- przysł. bezbronnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając formy w liczbie mnogiej, umieścili dopisek: „zwykle lp”.[4]
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) безабароннасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) безбароннасьць ż
- kazachski: (1.1) қарусыздық, қорғансыздық
- rosyjski: (1.1) беззащитность ż
- ukraiński: (1.1) беззахисність ż
- źródła:
- ↑
Hasło „bezbronność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „bezbronność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bezbronność” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
