barwność

barwność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co barwne, kolorowe

(1.2) cecha tego, co barwne, ciekawe, obrazowe

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	barwność	barwności
dopełniacz	barwności	barwności
celownik	barwności	barwnościom
biernik	barwność	barwności
narzędnik	barwnością	barwnościami
miejscownik	barwności	barwnościach
wołacz	barwności	barwności

przykłady:

składnia:

(1.1-2) barwność + D.

kolokacje:

(1.1) barwność sukienki / stroju

(1.2) barwność narracji / opowiadania

synonimy:

(1.1) barwistość, kolorowość

(1.2) malowniczość, wielobarwność, obrazowość, ciekawość, żywość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. barwa ż, barwistość ż, barwnik m, barwiarstwo n, barwiarz m, barwiarka ż, barwidło n, barwinek m, barwienie n

czas. barwić ndk.

przym. barwny, barwisty

przysł. barwnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. barwny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) барвистість ż, барвність ż; (1.2) барвистість ż

źródła: