aklamacja

aklamacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌaklãˈmaʦ̑ʲja], AS: [aklãmacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jednogłośny wybór, uznanie czegoś

(1.2) daw. obyczajowy powitalny okrzyk ku czci wysoko postawionych osób

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aklamacja	aklamacje
dopełniacz	aklamacji	aklamacji / przest. aklamacyj
celownik	aklamacji	aklamacjom
biernik	aklamację	aklamacje
narzędnik	aklamacją	aklamacjami
miejscownik	aklamacji	aklamacjach
wołacz	aklamacjo	aklamacje

przykłady:

(1.1) Powtórnie wybrano ją przez aklamację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aklamowanie n

czas. aklamować ndk.

przym. aklamacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. acclamatio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) acclamation, acclaim
• bułgarski: (1.1) акламация ż; (1.2) акламация ż
• esperanto: (1.1) aklamo
• francuski: (1.1) acclamation ż
• hiszpański: (1.1) aclamación ż
• interlingua: (1.1) acclamation
• niemiecki: (1.1) Akklamation ż
• szwedzki: (1.1) acklamation w
• turecki: (1.1) alkış

źródła: