akcept

akcept (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈakt͡sɛpt], AS: [akcept]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ekon. zobowiązanie się do uiszczenia na zlecenie sumy wymienionej na wekslu lub czeku

(1.2) daw. aprobata

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akcept	akcepty
dopełniacz	akceptu	akceptów
celownik	akceptowi	akceptom
biernik	akcept	akcepty
narzędnik	akceptem	akceptami
miejscownik	akcepcie	akceptach
wołacz	akcepcie	akcepty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. akceptacja ż, akceptant mos, akceptowalność ż, akceptowanie n, zaakceptowanie n, akcepcik mrz, nieakceptowalność ż

czas. akceptować ndk., zaakceptować dk.

przym. akceptacyjny, akceptowalny, akceptowy, nieakceptowalny

przysł. akceptowalnie, nieakceptowalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Akzept < łac. acceptus

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) акцэпт m
• bułgarski: (1.1) акцепт m
• rosyjski: (1.1) акцепт m
• ukraiński: (1.1) акцепт m

źródła:

akcept (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) przyjmować, akceptować, akceptacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) aprob

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. akcepti, malakcepti

rzecz. akcepto, akceptejo, akceptisto, akceptistino, akceptado

przym. akceptebla

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 4.

źródła: