akademizm
akademizm (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌakaˈdɛ̃mʲism̥], AS: [akadẽmʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ścisłe trzymanie się form tradycyjnych, klasycznych w sztukach pięknych
- (1.2) kierunek w sztuce polegający na stosowaniu reguł estetyki antycznej; zob. też akademizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik akademizm dopełniacz akademizmu celownik akademizmowi biernik akademizm narzędnik akademizmem miejscownik akademizmie[2] wołacz akademizmie[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akademista mos, akademika ż, akademiczność ż, akademiczka ż, akademia ż, akademik m, akademizacja ż, akademickość ż
- przym. akademicki, akademiczny
- czas. akademizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. akademia
- (1.2) gr. akademeia 'szkoła filozoficzna' < Akademos (imię mitycznego bohatera)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) акадэмізм m; (1.2) акадэмізм m
- bułgarski: (1.1) академизъм m; (1.2) академизъм m
- interlingua: academismo
- rosyjski: (1.1) академизм m; (1.2) академизм m
- ukraiński: (1.1) академізм m; (1.2) академізм m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
- ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 11.