wymowa:
IPA[aˈdɔpʦ̑ʲja], AS[adopcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. prawne uznanie obcego dziecka za własne[1]; zob. też adopcja w Wikipedii
(1.2) przygarnięcie zwierzęcia (np. bezdomnego, ze schroniska)
(1.3) praw. przyjęcie przez jeden kraj prawa innego kraju[2]
(1.4) daw. przyjęcie do rodu, stanu rycerskiego itp.[3]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Współcześnie w polskim prawie adopcja występuje pod nazwą przysposobienie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przysposobienie, usynowienie, adoptacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adoptowanie n, adoptacja ż
czas. adoptować ndk., zaadoptować dk.
przym. adopcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. adoptio < łac. adoptareprzybrać, przyjąć do rodziny[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „adaptować” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 14.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „adopcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „adopcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  5. Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Kieszonkowy słownik wyrazów obcych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 9788374763387, s. 4.