siadanie

siadanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕaˈdãɲɛ], AS: [śadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od siadać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	siadanie
dopełniacz	siadania
celownik	siadaniu
biernik	siadanie
narzędnik	siadaniem
miejscownik	siadaniu
wołacz	siadanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niesiadanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siedziba ż, siedzenie n, siedzonko n, siedzisko n, siądnięcie n, siad mrz

czas. przesiadać się, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, wsiadać, dosiąść, siadać ndk., siąść dk.

przym. siedzeniowy, siedzący

wykrz. siad

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) сядане n

źródła: