recydywista (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. przestępca powracający do ponownego popełniania wykroczenia
(1.2) przen. osoba lub zwierzę robiące wciąż coś niepożądanego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ważnym czynnikiem kryminogennym częste u recydywistów zaburzenia osobowości i daleko posunięte nieprzystosowanie społeczne, które potęguje długie pobyty w zakładach karnych[2].
(1.2) Niedźwiedź recydywista kilkakrotnie niszczył nasze ule.
składnia:
kolokacje:
(1.1) groźny / stary / wielokrotny / znany recydywista
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przestępca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. multirecydywista mos, recydywa ż
forma żeńska recydywistka ż
czas. recydywować dk./ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. recydywa + -ista
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „recydywista” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Wikipedii