Słucz

Słucz (język polski)

Słucz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Horynia; zob. też Słucz (dopływ Horynia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Słucz	Słucze
dopełniacz	Słuczy	Słuczy
celownik	Słuczy	Słuczom
biernik	Słucz	Słucze
narzędnik	Słuczą	Słuczami
miejscownik	Słuczy	Słuczach
wołacz	Słuczo	Słucze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Słuczy • nad Słuczą • Słucz wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Słuczy • pływać / płynąć Słuczą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. słucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Sluč
• rosyjski: (1.1) Случь
• ukraiński: (1.1) Случ

źródła: