Kupała

Kupała (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. Noc Kupały (Noc Świętojańska u Słowian wschodnich); zob. też Noc Kupały w Wikipedii

(1.2) Noc Świętojańska

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński, nazwa własna

(2.1) rzekome słowiańskie bóstwo urodzaju i płodności czczone podczas Nocy Świętojańskiej; zob. też Kupała (mitologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kupała	Kupały
dopełniacz	Kupały	Kupał
celownik	Kupale	Kupałom
biernik	Kupałę	Kupały
narzędnik	Kupałą	Kupałami
miejscownik	Kupale	Kupałach
wołacz	Kupało	Kupały

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kupała	Kupały
dopełniacz	Kupały	Kupał
celownik	Kupale	Kupałom
biernik	Kupałę	Kupały
narzędnik	Kupałą	Kupałami
miejscownik	Kupale	Kupałach
wołacz	Kupało	Kupały

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) święto

(1.2) święto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-2)

rzecz. kupalnik m, kupalność ż

przym. kupalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

zapożyczenie z białor. Купа́ла i ukr. Купа́ла, ostatecznie ze st.rus. кѫпала

uwagi:

(1.1-2) war. kupała

(2.1) war. Kupało

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Noc Kupały

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Noc Świętojańska

• angielski: (2.1) Kupala, Kupalo
• białoruski: (2.1) Купа́ла m/ż, Купа́ло m
• rosyjski: (2.1) Купа́ла m/ż, Купа́ло m
• ukraiński: (2.1) Купа́ло m

źródła: