Karaczaj

Karaczaj (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. region historyczny na Kaukazie Północnym, zamieszkiwany przez Karaczajów (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) etn. przedstawiciel jednego z narodów turkijskich, zamieszkujących Kaukaz Północny

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Karaczaj
dopełniacz	Karaczaju
celownik	Karaczajowi
biernik	Karaczaj
narzędnik	Karaczajem
miejscownik	Karaczaju
wołacz	Karaczaju

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Karaczaj	Karaczajowie
dopełniacz	Karaczaja	Karaczajów
celownik	Karaczajowi	Karaczajom
biernik	Karaczaja	Karaczajów
narzędnik	Karaczajem	Karaczajami
miejscownik	Karaczaju	Karaczajach
wołacz	Karaczaju	Karaczajowie
depr. M. i W. lm: (te) Karaczaje

przykłady:

(2.1) Dziadek jest z pochodzenia Karaczajem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karaczajski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1-2) ros. Карачай < karacz.-bałk. Къарачай

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Karachay; (2.1) Karachay
• baszkirski: (1.1) Ҡарасәй; (2.1) ҡарасәй
• rosyjski: (1.1) Карачай; (2.1) карачаевец

źródła: