самотник (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
samotnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samotnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. самота ż, самотия ż, самотност ż, самотничество n
forma żeńska самотница ż
przym. самотен, самотнически
przysł. самотно
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

самотник (język serbski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
samotnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samotnik, pustelnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

самотник (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
samotnik
wymowa:
само́тник?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzad. samotnik
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) самітник
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. самітність ż, самотність ż, самотинність ż, самота ż, самотина ż, самотинонька ż, самітник m, самітниця ż, самітництво n, самотництво n
forma żeńska самотниця ż
czas. самотіти ndk.
przym. самітний, самотний, самітен, самотній, самотинний, самітницький, самотницький
przysł. самітно, самотно, самотньо, самотинно
zaim. сам, самий
tem. słow. само-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „само́тник” w: Словники України online.