πετώ

πετώ (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pe.ˈto]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) latać, lecieć

(1.2) latać (podróżować drogą powietrzną)

(1.3) przen. latać, biegać szybko

czasownik przechodni

(2.1) rzucać, wyrzucać, ciskać

(2.2) wyrzucać, usuwać

(2.3) wyrzucać, trwonić

(2.4) (o roślinach) wypuszczać (pędy, pąki, liście)

(2.5) podrzucić, podwieźć

odmiana:

(1.1-3) C10.6A

(2.1-5) C10.6

przykłady:

(1.2) Αύριο πετάμε στο Λονδίνο. → Jutro lecimy do Londynu.

(2.5) Θα με πέταξεις στο σταθμό; → Podrzucisz mnie na stację?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) φτερουγίζω

(2.1) ρίχνω, εκσφενδονίζω

(2.2) απορρίπτω, διώχνω, αποβάλλω

(2.3) σκορπίζω, ξοδεύω

(2.4) βγάζω

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πέταγμα n, πέταμα n, πεταξιά ż, πεταχτάρι n

czas. πετάω, πετιέμαι, πετιούμαι, πετάγομαι, πεταρίζω

przym. πεταμένος, πεταχτός, πετούμενος

związki frazeologiczne:

πέταξε το πουλί → okazja uciekła

πετώ στον έβδομο ουρανό → być w siódmym niebie

στα πεταχτά → naprędce, pośpiesznie

etymologia:

koine πετῶ < gr. πέτομαι

uwagi:

forma równoważna: πετάω

źródła: