λύκος

λύκος (język nowogrecki)

λύκος (1.1)

λύκος (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈli.kos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. wilk

(1.2) zool. wilczur

(1.3) med. toczeń

(1.4) wojsk. kurek

odmiana:

(1.1-4) M18: lp D. λύκου, B. λύκο, W. λύκε; lm M., W. λύκοι, D. λύκων, B. λύκους

przykłady:

(1.1) Ένα κοπάδι λύκοι όρμησε στα πρόβατα. → Wataha wilków napadła na owce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) λυκόσκυλο

(1.3) κόκορας

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. λυκόπουλο n, λύκαινα ż, λυκάνθρωπος m, λυκοφωλιά ż, Λύκος m

przym. λυκόμορφος

form. słow. λυκο-, λυκό-, λυκ-

związki frazeologiczne:

λύκος ντυμένος πρόβατο, λύκος εις δέρμα προβάτου → wilk w owczej skórze • πεινώ σαν λύκος → być głodnym jak wilk

etymologia:

gr. λύκος

uwagi:

źródła:

λύκος (język starogrecki)

ὁ λύκος (1.1)

transliteracja:

lúkos

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. wilk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. λύκαινα ż, λυκανθρωπία ż, λυκάνθρωπος m, λυκιδεύς m

przym. λυκόβρωτος, λυκώδης

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla n.gr. λύκος

uwagi:

źródła: