λυκάνθρωπος

λυκάνθρωπος (język nowogrecki)

edytuj
transliteracja:
wymowa:
IPA[li.ˈkan.θro.pos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. wilkołak
(1.2) krwiożerca, okrutnik
(1.3) med. chory na likantropię
odmiana:
(1.1) M20a
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. λύκος m, λυκανθρωπία ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
n.gr. λύκος + άνθρωπος
uwagi:
źródła:

λυκάνθρωπος (język starogrecki)

edytuj
transliteracja:
lukánthrōpos
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) folk. wilkołak, likantrop[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. λύκαινα ż, λύκος m, λυκανθρωπία ż, λυκιδεύς m
przym. λυκόβρωτος, λυκώδης
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. λύκος + ἄνθρωπος (lúkos + ánthrōpos); źródłosłów dla ang. lycanthrope, łac. lycanthropus, n.gr. λυκάνθρωπος, pol. likantrop, wł. licantropo
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 552.