λυκόβρωτος

λυκόβρωτος (język starogrecki)

edytuj
transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jedzony przez wilki[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. λύκος m, λύκαινα ż, λυκάνθρωπος m, λυκανθρωπία ż, λυκιδεύς m
przym. λυκώδης
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 552.